Na Busca Do Peixe Perdido

O peixiño vermello

Mentres Ramiro durmía, o peixiño vermello saltou do acuario e deslizouse entre estanterías e libros.

Mentres Ramiro intentaba atopalo o peixiño escalaba un gran estante. Cando Ramiro o encontrou non o podía alcanzar. 

Pero o peixiño empezou a saltar de estante en estante ata que Ramiro o colleu e meteuno no acuario.

Pero de repente dérase conta de que estaba soñando e espertou.

O peixiño estaba alí!                                                                                    

Vicente Martí Pesqueira 6º A

O peixe máxico de Ramiro

Ramiro estaba aínda máis asustado, non sabía onde fora o seu peixe.

Ramiro beliscouse para ver se era un soño ou que era o que lle estaba a pasar.

Estaba tremendo e nervioso. Para calmarse Ramiro decidiu ler o libro que tiña diante.

¡De súpeto todas as letras do libro desapareceron!

Ramiro atónito, mirou para o libro e apareceron uns pictogramas de frechas que parecían querelo guiar ata unha porta.

El foi, abriuna e...                                

- Ramiro que estás a facer? Ahí non se pode entrar!

Ramiro de súpeto espertou e é que estaba a abrir a porta do cuarto da limpeza..

Resulta que o seu peixiño estaba alí. Ramiro preguntábase que facía alí, e a señora da limpeza dixolle:

- ¡Ah, estabades buscando este peixe? É que pensei que alguén o perdera e... Como o atopaches ? Ramiro respondeu:

- O peixe chamoume!

E dende aquela Ramiro dá por feito que ten un peixe máxico!!

Lucía Barreiro  Lema 6º A

 A morte do peixe de Ramiro

O avó Ramiro encontra a Ramiro durmido. Encende a luz e ve o peixe vermello no chan pero só estaba o esqueleto xa que o gato Lucifer, a mascota da biblioteca, papouno. Pero non só iso senón que tamén bebeu a auga do acuario mollando o libro que lle lera ao peixe vermello.

Ramiro cando espertou, todo enfurruñado botou o gato para a rúa e escribiu un libro sobre todo o que acontecera..

Adrián Fernández Fraguas 6º A

O soño

Ramiro moi preocupado, comezou a buscar por todas partes, ata que ao final atopou unha porta que contiña moitos xoguetes.

Ramiro pensou:                              

-Debe estar aquí!

Comezou a buscar por todas partes, ata que desilusionado pensou que o peixiño non ía aparecer nunca.

Nese momento espertou e atopou o seu peixiño, nun andel da biblioteca! Todo fora un soño!

Angélica Badás Cimadevila 6º A

 

O misterio do peixe

Ramiro non esperaba que o seu peixe fora desaparecer.
Ramiro foi correndo ato o seu avó. E atopou que Ramiro avó estaba escondendo algo misterioso...

Ramiro neto comezou a sospeitar do seu avó.

- Estás a esconder o meu peixe?

O avó avergoñado dixo:

- Eu, eu non teño nada!                   

Pero Ramiro estaba seguro de que o seu avó tiña o seu peixiño vermello, porque cando o levou para a casa o avó berrara:

- Ramiro, xa che dixen que peixes na casa, non!!!

Cando Ramiro avó marchou o neto aproveitou para rebuscar no caixón do seu avó, e... sabedes que atopou? Si... atopou o seu peixiño... Pero... morto!

Pero resultou que o avó marchara porque queríalle mercar un peixe novo e vermello ao seu neto, porque matárao sen querer.

O avó chegou á biblioteca e Ramiro estaba esperándoo para botarlle unha pequena regueifa.

O avó Ramiro pediulle moitas desculpas, e díxolle que tiña outro peixiño vermello.
O neno foi darlle unha aperta e tamén as grazas.

E dende entón Ramiro acostumouse a aquel outro peixiño vermello.

Amelia García García 6º A

 O misterio do peixe                                                                          

Ramiro púxose todo nervioso buscando e rebuscando, mirando por aquí por alá e como non o atopaba púxose a chorar e chorou tanto que case, case inunda a biblioteca.

Ata que se deu de conta de que era de noite e... claro ¡A biblioteca pechara!

Pensou:

- Ó mellor o avó Ramiro levou o peixe.

Pero era de noite e como era a primeira vez que ía á biblioteca non sabía moi ben o camiño. Tiña medo pero sen pensalo dúas veces saíu pola venta dun chimpo.

Cando chegou á casa, alí, na mesa da súa habitación estaba o seu peixiño chamado Roque.

Nerea Ferreira Ríos 6º A

                                                                                    
O peixiño vermello

Asustado, comezou a chamar a gritos o seu peixiño, sonrriulle e díxolle:

-Sigue lendo, eu serei o protagonista desta fermosa historia.

Ramiro continuou a lectura.

O seu amigo era un peixe que escapara do seu cativerio e realizaba unha longa viaxe por lugares fermosos facendo moitos amigos e vivindo grandes aventuras.

En canto rematou de ler, Ramiro escoitou que o chamaban.

Ramiro estaba a soñar e o seu avó chegaba a espertalo.

Era hora de voltar á casa.                                                  

Sabela Lorenzo Figueroa 6º A

 Ramiro e o peixe vermello
O neno preocupado e moi asustado comezou a chamar polo seu avó e polo peixiño. Ninguén contestaba.

Así foi como Ramiro se deu conta de que pecharan a biblioteca deixándoo a el dentro.

O rapaz respirou fondo e conseguiu manterse entretido e tranquilo lendo as historias dos libros da biblioteca.

Mentres o avó e o peixiño vermello decatáronse, ao chegar a casa, que Ramiro faltaba.

E tan axiña como puideron chegaron á biblioteca para recoller o rapaz.

Noelia Blanco Obelleiro 6º A

Ramiro e o seu dilema

Tras horas e horas buscando o peixiño deuse de conta de que había unha porta. Na porta había unha imaxe dun diamante como a súa cabeza de grande.

Pasou pola porta e díxolle unha voz:

– Esperta...

E de súpeto espertou pero estaba nunha sala escura.

No centro había unha escada iluminada por unha luz.

Tentou subir pola escaleira pero caeu e caeu e seguiu caendo e caendo...

Volveu espertar pero estaba o diamante da imaxe e ao lado o seu peixiño.

E a voz falou de novo:

– Podes elixir só unha cousa!

Ramiro sen pensalo dúas veces colleu o seu peixiño e marchou de volta para a casa.

Sempre hai que valorar máis un ser vivo que un ben material.

Xermán González Rivas 6º A

Ramiro e o seu peixe

Ramiro empezou a buscar recuncho por recuncho, libro por libro, estante por estante e decidiu pedirlle axuda o seu avó.

Buscaron por todos os lugares da biblioteca ata que se cansaron. Descansaron uns minutos e seguiron buscando. Ao cabo dunhas horas déronse por vencidos.

E ao final resultou que o peixe estaba ó lado del.

Todo iso fora un soño, e menos mal que o avó o despertou. Senón tería sido unha catástrofe.

Ramiro, agora, todos os días vai á biblioteca e le un libro para el e para o seu peixe.

Brais García Alonso 6º A

                          

O peixe cociñado

Cando o neno quedou durmido o avó colleu o acuario, sacou o peixe e quitou do mostrador unha pequena prancha de cociñar.

Cociñou nela o peixiño vermello e despois papouno, e tirou a auga pola ventá.

Cando o neno espertou buscou por todos os sitios da biblioteca ata que escoitou ao avó eructar e soltar unha espiña da boca.

Entón Ramiro pediulle comprar outro peixe. O avó comproullo e todos foron felices.

Daniel Rodríguez  García 6º A
  
E aínda temos máis peixiños vermellos como este de Rubén:

CLICAR AQUÍ E MIRAR TODOS OS PEIXES