Testamento E Últimas Vontades De Vilaverdiño

Como sabedes, o noso galo Vilaverdiño foi xulgado e  por todas as súas  falcatruadas resultou condenado a morrer queimado...
Pero antes de que Anxo lle plantara lume deixounos as súas últimas vontades... Aínda foi xeneroso connosco... Non nos podemos queixar... 

 

 E neste día tan soleado

en que me ides queimar

aquí será  nomeado

todo o que vos quero doar:

Xa que me ides queimar,

o meu corazón vos quero deixar,

para que non morra de todo

e poida correr por un val.

 

Aos rapaces de 5º B,

déixolles a miña gomina,

e que se peiteen coma galos,

para o resto da súa vida.

Á vosa profe Mary Carmen,

déixolle as miñas ás,

e cando a paciencia se lle acabe,

as use para no ceo voar.

Ao alumnado de 5º B

déixolles os meus ordenadores,

para que poidan desfrutar

con eles todos os xoves.

Ao profe Suso,

regálolle un parafuso,

para que poida arreglar,

o quentador global.

Aos alumnos de 5º B,

tamén lles quero deixar,

as miñas plumas de cores,

para poder debuxar.

Á profe de 5º B

déixolle o meu peteiro,

e así, cada mañá,

terá un bo despertar.

E antes de me queimar,

tamén vos vou regalar

todas as miñas pertenzas,

para que xoguedes e fagades festa.

Aos nenos de 3 anos,

como acaban de empezar,

déixolles as miñas patas,

para nos bambáns gabear.

Ao profesor Victoriano,

déixolle un xarrón de flores

para pintar moitos cadros,

que sexan de miles de cores.

E ás rapazas de 5º B,

tamén lles paso a deixar,

a miña bonita voz,

para no coro cantar.

Querería ofrecer moitas máis cousas,

pero vou deixar unha mapoula,

que me ofreceu miña nai,

cando empecei a cacarexar.

E finalmente déixovos a todos,

a miña alma, de corazón,

que contén moitos máis agasallos,

                     feitos con moita ilusión.